تدبیر حضرت اقا درمورد اجازه بازرسی ندادن از مراکز نظامی بار دیگر نقشه دشمنان انقلاب اسلامی ایران را نقش بر اب کرد | ... |
بازرسی از مراکز نظامی چه سرنوشتی را برای عراق رقم زد؟1
وقتی بازرسان سازمان ملل در حال بازرسی از مراکز نظامی عراق بودند، مهندسان سیا در مقام تکنیسینهای سازمان ملل بیکار نبودند و تجهیزات جاسوسی را در پایگاههای عراق، نصب میکردند. اطلاعات بدست آمده از بازرسیها بقدری دقیق بود که تمام موشکهای آمریکا به اهداف شناساییشده اصابت کرد و عملیات با موفقیت انجام شد.
گروه گزارش ویژه مشرق- کشورهای 5+1 به ویژه ایالات متحده آمریکا مدتی است بر لزوم پذیرش بازرسی از مراکز نظامی توسط ایران تأکید دارند. آنها میگویند اگر ایران تردیدی در پایبندی خود به مفاد NPT (معاهده منع اشاعه هستهای) ندارد، اجازه دهد از مراکز مشکوک بازرسی کنیم. میگویند طبق پروتکل! گویی اگر ظلم را به قانون تبدیل کنی، دیگر ظلم نیست. بیش از همه کری و فابیوس پا در یک کفش کردهاند که الا و بلا میخواهیم بازدید ایران را پس دهیم و به ایران سفر کنیم و با پیشرفتهای چشمگیر ایران در مسائل نظامی و تحقیقات هستهای این کشور آشنا شویم؛ احتمالا لباسهای مخصوص این بازدید را هم از هماکنون سفارش دادهاند!
خدا خیرشان دهد که اینقدر ما را عزت کردهاند! اما بد نیست پیش از پذیرش پیشنهادشان، ببینیم قبلاً بازدید چه کسانی را پس دادهاند؟ ببینیم آیا بازرسی از مراکز نظامی و امنیتی موجب تجلیل از رشد کشورهای به قول خودشان جهان سومی شد یا دنبال چیز دیگری بودند؟ تاریخ را ورق زدیم و به یک مورد جالب در همین یکی دو دهه پیش برخوردیم: بازرسی از مراکز نظامی عراق توسط بازرسان سازمان ملل.
در این گزارش و گزارشهای بعدی مشرق، سابقه این سازمانهای بینالمللی در بازرسی و مصاحبه با دانشمندان و سرانجام این دید و بازدیدها را بیشتر بررسی خواهیم کرد.
بازرسی از مراکز نظامی یا شناسایی اهداف موشکی: سرنوشت پرونده عراق
فابیوس: «فرانسه با توافق هسته ای بدون دسترسی به مراکز نظامی موافقت نخواهد کرد»
قطعنامههای شورای امنیت در جنگ خلیج فارس
داستان از آنجا شروع شد که عراق در 1990 میلادی به کویت حمله کرد و قدرتهای جهانی که نسبت به حمله عراق به ایران واکنش خاصی نشان نداده بودند، ناگهان نگران حاکمیت ملی کویتیها شوند و تحریمهایی را علیه کشور مهاجم تصویب کردند. تحریمهای شورای امنیت، تقریباً ممنوعیت کامل هر گونه اقدام مالی و تجاری در ارتباط با کشور عراق است. قطعنامه 661 که در 6 آگوست 1990 یعنی تنها 4 روز پس از حمله عراق به کویت تصویب شد، با اشاره به اینکه پرونده عراق به فصل هفت منشور سازمان ملل انتقال یافته است، همه دولتها را موظف میکند تا از موارد زیر جلوگیری کنند:
واردات هر گونه محصولی به کشورشان که از تاریخ تصویب قطعنامه به بعد، در عراق یا کویت ساخته شده باشد.
فعالیتهای شهروندانشان چه در قلمرو خاکی و آبی و چه در کشتیهای تحت پرچم آن کشور، در صورتی که حتی به صورت غیرمستقیم در راستای صادرات محصولاتِ ساختهشده در عراق یا کویت باشد یا بخواهند پولی را بابت محصولی به عراق برسانند
هرگونه محموله آبی یا زمینی مرتبط با اسلحه و تجهیزات نظامی که میخواهد به عراق یا کویت برود، چه در کشورشان تولید شده باشد و چه تنها از آن بگذرد، به جز محمولههای صرفاً پزشکی، بشردوستانه و غذایی. همچنین هر گونه اقدامی از شهروندانشان که در راستای چنین امری باشد، باید جلوگیری شود.
هرگونه جابجایی سرمایه مالی به عراق، چه توسط ارگانهای دولتی و چه توسط شهروندانشان، و چه اینکه صرفاً از قلمرو آنها بگذرد، به جز مواردی که صرفاً مرتبط با مسائل پزشکی، بشردوستانه یا اغذیه باشد.
علاوه بر اینها، دولت آمریکا نیز به صورت یکجانبه تحریمهایی را علیه عراق اعلام کرد
[یکشنبه 1394-03-24] [ 12:31:00 ق.ظ ] |
فرم در حال بارگذاری ...