«نگاه قرآن به مدیریت اقتصادی»

1️⃣مردم ما به کسی «سفیه» می گویند که عقل و خرد درست و حسابی ندارد.اما در فرهنگ قرآن و روایات معصومین علیهم السلام سفیه به کسی گفته می شود که توانایی اداره اموال خود را ندارد و عدم توانائی در مدیریت امور اقتصادی اش ،منجر به آن می شود که او را «سفیه» بنامند.

2️⃣در این میان توجه به منظومه قرآنی و فرهنگ اسلامی نشان می دهد که مومنین توسط خدای متعال از دادن اموالشان به «سفیه» منع جدی شده اند. آیه 5سوره مبارکه نساء می فرماید:
(ولا تؤتوا السفهاء اموالکم التی جعل الله لکم قیاما)
(و اموالی را که خدا قوام زندگانی شما را به آن مقرر داشته به سفیهان مدهید)

3️⃣بنا براین ما توسط خدای متعال از دادن اختیار اداره مسائل اقتصادی و امور_معاش جامعه اسلامی به فردی که نتوانسته طی چهار_سال از رکود عبور کند و یا نتواند در راستای حمایت از «اقتصاد_مقاومتی_تولید_و_اشتغال» پول مردم را صرف خود مردم در داخل کند و تمام هم و غمش جیب کارخانه داران آنور آب است، منع شده ایم.

پیرو واقعی حضرت زهرا، حامی فقراست…

این نمیشود که ما دم از محبت فاطمه‌ی زهرا (سلام‌الله‌علیها) بزنیم، در حالی که آن بزرگوار برای خاطر گرسنگان، نان را از گلوی خود و عزیزانش، مثل حسن و حسین (علیهماالسّلام) و پدر بزرگوارشان (علیه‌السّلام) برید و به آن فقیر داد؛ نه یک روز، نه دو روز؛ سه روز

 ما میگوییم پیرو چنین کسی هستیم؛ ولی ما نه فقط نان را از گلوی خود نمیبُریم که به فقرا بدهیم، اگر بتوانیم، نان را از گلوی فقرا هم میبُریم