مالكوم ایكس در 19 می 1925 در اوماها از ایالت نبراسكا به دنیا آمد. مادرش لوئیز

نورتون لتیل زنى خانه دار و مشغول نگهدارى هشت فرزندش بود و پدرش ارل لتیل

كشیشى جسور و بى پروا و حامى “ماركوس گاروى” رهبر ملى گراى سیاهان به

شمار مى آمد. او به واسطه فعالیت هاى گسترده اش در كسب حقوق پایمال شده

سیاهان بارها از سوى سازمان هاى سیاسى وابسته به سفیدپوستان به مرگ تهدید

شد. قبل از فرا رسیدن چهارمین سالروز تولد مالكوم، خانواده دو بار مجبور به

مهاجرت وترک محل سكونت شان گردید كه در سال 1929 خانه آنها در

میشیگان سوزانده شد و دو سال بعد جسد بى جان “ارل لتیل” در كنار جاده اى

در حومه شهر پیدا شد.

با مرگ “ارل"، “لوئیز” چندین سال را در افسردگى شدید به سر برد و سرانجام

به موسسه روان درمانى منتقل شد و فرزندان خانواده نیز هر كدام به پرورشگاه و

یتیم خانه اى رفتند. مالكوم از همان دوران كودكى باهوش و با پشتكار بود و در

سال اول مکتب با درجه ممتاز فارغ التحصیل شد. با این حال وقتى به معلمش گفت

كه آرزوى وكالت را در سر دارد جوابش را چنین دریافت: “وكالت براى سیاهان

نیست!” او علاقه خود به تحصیل را از دست داد و از مدرسه اخراج شد. مدتى

را در “بوستون"گذراند و به مشاغلى موقتى مشغول شد و سپس به نیویورك نقل

مکان کرد ودر محله هارلم چندین بار مرتكب اعمال خلاف شد.

1942اودرسال مسئول هماهنگى

چندین باند خلافكار شده بود. او در سال 1945 به “بوستون” بازگشت. یك سال بعد

به دست نیروهاى پلیس دستگیر و پس از محاكمه به 10 سال زندان محکوم شد

در دوران زندان به یاد دوران مکتب اش افتاد و مجدداً به تحصیل روى آورد.

مالکوم آموخت که هیچ گاه برای آموختن دیر نیست، حتی اگر در بین زندان باشد.

بیست سال از عمر او می گذشت که دوباره بازگشت به خویشتن را تجربه کرد. او

با برنامهریزی برای اوقات فراغت خود در زندان، به مطالعات پردامنه

علمی و مذهبی پرداخت. او به تدریج با سیاهپوستان مسلمانی آشنا شد.

آنان از اسلام گفتند و مالکوم شنید، از الله گفتند و مالکوم

اندیشید. اتحاد، برادری و برابری، سه اصل جدایی ناپذیر در دین اسلام بود

وتبعیض نژادی در آ ن معنا نداشت. آرام آرام دریچه ای به روی مالکوم گشوده شد وپی برد

که برتری در پاکی و تقواست، نه در رنگ پوست.

هفت سال از دوران محکومیت مالکوم گذشت و او دوباره به آغوش جامعه

نژادپرستی بازگشت که هرگز حاضر به پذیرش او به عنوان یک انسان

نبودند. اما این بار مالکوم ایکس

درنگ نکرد و بلافاصله پس از آزادی،

به عضویت گروه “ملت مسلمان” درآمد. او سیر

مطالعاتی و تحقیقاتی خویش را ادامه داد و تا جایی پیش رفت که به عنوان سخنگوی این

جمعیت برگزیده شد. تبلیغات مذهبی و اعتقادی او در آمریکا، باعث شد تعداد

زیادی ازسیاهپوستان با اسلام آشنا شوند و در مدت کوتاهی به عضویت گروه

“ملت مسلمان” درآیند.او با آشنایى بیشتر با تعالیم رهبر سازمان ملت اسلامى

به نام “الیا محمد” بیش از پیش به این

سازمان علاقه مند شد و به همین دلیل پسوند نام خانوادگى خود را از “لتیل”

كه نشان بردگى بود به “ایكس” به نشانه نام قبیله فراموش شده اش تغییر داد.

دیری نپایید که مالکوم به واسطه هوش و سخنورى سرشارش به عنوان سخنگوی سازمان ملت اسلامی

منصوب شد و به دستور ریاست سازمان، مامور ساخت مساجد متعددى در

ایالت های دیترویت، میشیگان و هارلم نیویورك شد. او در راه نشر پیام هاى سازمان ملت اسلامی

از روزنامه، رادیو و تلویزیون حداكثر بهره را مى برد و موفق شد تا شمار

اعضاى این سازمان را از 500 نفر در سال 1952 به 30 هزار نفر درسال 1963 افزایش دهد

مالكوم بعد از ناسازگاری با سازمان اش تصمیم به تاسیس سازمانى به نام مسجد مسلمانان

گرفت. او در همان سال به سرزمین وحی و زیارت کعبه رفت و دریچه جدید در دفتر

زندگی اش باز گردید. آن گونه که خودش اشاره کرده، در این سفر روحانی ومقدس

با معنای واقعی اتحاد و برابری میان مسلمانان آشنا شد و حقیقت اسلام را فراگرفت.

مالکوم در مناسک حج دید که هیچ فرقی بین سفید و سیاه و رنگین پوست نیست و

همه مسلمانان جهان، از هر طبقه و نژادی که باشند با صلح و دوستی کنار

یکدیگرجمع می شوند و عالی ترین مراسم مذهبی و اعتقادیِ خویش را به جای می اورند.

با بازگشت به آمریكا و رنگ و بوى متفاوت سخنرانى هایش ماموران اف بى ای او رادر لیست ترور خود قرار داد

علی الرغم سوء قصدهاى متعدد به جان او، مالكوم

در سفرها و سخنرانى هایش، هیچ گاه محافظ به همراه نداشت. در 14 فبروری خانه او

در نیویورك بمب گذارى شد اما خوشبختانه اعضاى خانواده به موقع مطلع شده و

از محل گریختند و تنها جراحت هاى سطحى از این انفجار متوجه آنها شد.

اما دشمنان یک هفته بعددر 21 فبروری 1965 در یک حمله بى رحمانه موفق شددند وی را بشهادت برسانند.

این رهبر جوان در 39 سالگی شهید گشت و در قبرستان “فرن كلیف” درنیویورک به خاک سپرده شد.

خالق هستی وی را با شهدای بَدر و اُحد حشر نماید.