پرسش: آیا عزاداری دهه محسنیه پس از دو ماه محرم و صفر که مومنین برای اهل البیت علیهم السلام عزاداری کرده اند، مورد سفارش است؟

« به صورت دقیق در تاریخ و یا در روایات به روز شهادت حضرت محسن علیه السلام اشاره ای نشده است تا بتوان گفت بیست و هشت صفر تا هشت ربیع ایام محسنیه باشد! و این تاریخ گمانه زنی بیش نیست!. طبق گزارش‌های تاریخی، هجوم به بیت حضرت فاطمه(س) چندین بار اتفاق افتاده‌است و نمی توان به ضرس قاطع شهادت حضرت محسن را چند روز پس از رحلت نبی مکرم اسلام دانست!. طبق نقل مشهور سه روز پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) یک حمله اتفاق افتاده است، و مشهور است که رحلت پیامبر 28 صفر می باشد اما برخی 12 ربیع را سالروز رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) دانسته اند.

پس از اینکه بیت حضرت زهرا سلام الله علیها مورد هجوم نا اهلان قرار گرفت، از منابع بر می آید که ایشان پیوسته در بستر بیماری بودند، از سوی دیگر گزارشهایی هست که شبها حضرت زهرا سلام الله علیها همراه با فرزندان خود به در خانه مهاجر و انصار می رفتند و به تبیین گری درباره حق خلافت علی علیه السلام می پرداخته اند، و همین تبیین گری و بازگو کردن و به یاد آوردن وصیت های رسول گرامی اسلام یکی از عوامل زمینه ساز نقشه هجوم ناجوانمردانه دشمن به خانه ایشان شد. با توجه به این نقل و قراین شاید بتوان گفت حمله اصلی که سبب آسیب جدی منجر به شهادت حضرت زهرا (علیهاالسلام) و شهادت حضرت محسن شد در اوایل رحلت پیامبر نبوده است و در حمله نهایی که تاریخ آن دقیق مشخص نیست، این هجوم و جنایت تاریخی ناگوار رخ داده است!. برخی از منابع هم حمله به بیت شریف علوی را پس از برگشت سپاه اسامه که حدود یک ماه در سفر بود دانسته اند!، در هر حال آنچه برای ما مسلم هست اصل جنایت و حمله به خانه حضرت زهرا سلام الله که منجر به شهادت حضرت و فرزندشان می باشد.
عزاداری در دهه اول ربیع نه دارای سابقه تاریخی از جهت عزاداری هست و نه در سیره و سنت شیعیان این رسم دیده می شود!، آنچه در بین علما و مومنان از دیرباز مرسوم بوده و هست این است که در ایام فاطمیه اول و دوم به بیان مرثیه می پردازند و بر مصائب ایشان گریه و عزاداری می کنند. ایجاد جریانی برای زیاد کردن عزاداری از سوی عده ای محل تردید است و مورد تذکر جدی مراجع عظام تقلید نیز قرار گرفته و باید مراقب بود زیاد کردن ایام عزاداری از جهت روانی جامعه را از حالت احترام به اصل عزاداری خارج می کند و آسیب زاست! و این درحالی هست که برای سایر ائمه اطهار به صورت دهه عزاداری صورت نمی گیرد چون بدیهی است که از نظر اجتماعی رسمی و زیاد کردن ایام عزاداری به نفع خود عزاداری نیست!.

آنچه باید مورد تاکید شیعیان در غیر ایام عزاداری رسمی باشد، مجالس ذکر، خطابه و توسل های هفتگی هیئتها و یا جلسات مذهبی هست که فرصت خوبی برای بیان فضایل و مصائب اهل البیت علیهم السلام می باشد و این همان سیره مراجع و متشرعین در طول این قرنهای متمادی می باشد».

در ادامه نظر دو تن از مراجع عظام تقلید را در مورد ایام محسنیه بخوانید:
استفتائات حضرت آيت الله مكارم شيرازي : توسل به ذیل عنایت معصومین (علیهم السلام) و فرزندان آنها کار بسیار خوبی است، ولی بهتر این است که برنامه های جدیدی که در میان شیعه سابقه نداشته است ترتیب داده نشود تا برنامه های موجود کم رنگ نگردد.

آیت الله شبیری زنجانی : همین طور پشت سر هم دهه درست کردن،توسط جامعه قابل پذیرش نیست و به مرور زمان زمینه انکار مجموعه عزاداری ها را به وجود می آورد.افراط در عزاداری ها به تفریط می انجامد

لبیک یا خامنه ای لبیک یا حسین است

نیکی به والدین

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى( الامام الكاظم) عليه السلام قَالَ‏ :
سَأَلَ رَجُلٌ رَسُولَ اللَّه صلي الله عليه و آله - مَا حَقُّ الْوَالِدِ عَلَى وَلَدِهِ قَالَ
لَا يُسَمِّيهِ بِاسْمِهِ وَ لَا يَمْشِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لَا يَجْلِسُ قَبْلَهُ وَ لَا يَسْتَسِبُّ لَه‏

از امام كاظم (عليه السلام) كه مردى از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) پرسيد، حقّ پدر بر فرزند چيست؟
فرمود:
او را به نام صدا نزند
جلو او راه نرود
پيش از وى ننشيند
وسيله دشنام به او را فراهم نكند

منبع:
الكافي جلد ‏2 صفحه 159 باب البربالوالدين ….

داستانك
آیت الله مرعشی نجفی، احترام خاصی برای والدین قائل بودند؛ خودشان می‌فرمودند: “وقتی مادرم مرا می‌فرستاد تا پدرم را برای خوردن غذا صدا کنم، بعضی وقت‌ها می‌دیدم پدر به خاطر خستگی، در حال مطالعه خوابش برده است. دلم نمی‌آمد ایشان را بیدار کنم، همان‌طور که پایش دراز بود، صورت خودم را به کف پای پدرم می‌مالیدم تا ایشان بیدار می‌شد.
در این حال که بیدار می‌شد، برایم دعا می‌کرد و عاقبت‌بخیری می‌خواست، من خیلی از توفیقاتم را از دعای پدر و مادر دارم. “

برگرفته از خاطرات فرزند مرحوم…

لبیک یا خامنه ای لبیک یا حسین است

امام صادق علیه السلام:

الذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِكُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛

گناهی كه نعمت ها را تغيير مى دهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهى كه پشيمانى مى آورد، قتل است. گناهى كه گرفتارى ايجاد مى كند، ظلم است. گناهى كه آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى كه جلوى روزى را مى گيرد، زناست. گناهى كه مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهى كه مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تيره و تار مى كند، نافرمانى از پدر مادر است.

علل الشرايع، ج 2، ص584

لبیک یا خامنه ای لبیک یا حسین است

‍ من در فروپاشى تمدن غرب بيشتر به تحول درونى غربى‌ها اميد دارم تا جنگى رودررو… غرب از درون خواهد پوسيد و در خود فرو خواهد ريخت وچون عقربى در محاصره آتش، خود خويشتن را نيش خواهد زد.

سید مرتضی آوینی

لبیک یا خامنه ای لبیک یا حسین است

اخلاص

مدیر مدرسه بود. چند وقتی بود که از مدرسه دیرتر به خانه می‌آمد. خیلی به کار مدرسه رسیدگی می‌کرد. با اعتراض گفتم:« تو که این قدر کار می‌کنی، کسی قدر می‌دونه؟».
خندید و گفت:« من این کارا رو براي خدا می‌کنم. فکر نمی‌کنم راه دوری بره. »

شهید محمد ابراهیمیان

منبع فرهنگنامه شهدای سمنان، ج1، ص61

 رمز ورود به جمع شهدا اخلاص است

لبیک یاخامنه ای لبیک یاحسین است