چه شعارهایی برای راهپیمایی 22 بهمن امسال مناسب است؟

 شعارهای راهپیمایی 22 بهمن امسال باید با سال‌های قبل متفاوت‌ باشد. البته طبق روال سال‌های گذشته، رأس شعارهامرگ بر آمریکا و مرگ براسرائیل است. و سر دادن شعارهایی علیه اشرافیت و اشرافی‌گری است. چون انقلاب اسلامی، هم استکبار ستیز است و هم اشرافیت ستیز و اگر یکی از این دو را حذف کنیم به درد لای جرز دیوار هم نمی‌خورد!

بیایید برای راهپیمایی امسال شعار بسازیم. شعارهایی علیه حقوق‌های نجومی، املاک نجومی، رشوه‌های نجومی، اختلاس‌های نجومی، تخفیف‌های نجومی، دریاخواری‌ها و جنگل‌خواری‌ها و زمین‌خواری‌های نجومی…

البته در کنار همه‌ی اینها فریاد مرگ بر شیطان بزرگ‌مان بلند است. فریاد حمایت‌مان از لبنان و فلسطین و سوریه و یمن و نیجریه و کلیه مسلمانان جهان بلند است. اما از سوی دیگر، شعارهایمان باید سخنگوی کلیه‌ی اهداف انقلاب اسلامی و آرمان‌های حضرت روح‌الله باشد. باید علیه اشرافی‌گری و صاحبان کوشک نیز شورید. این فرمان امام است.

وقتی اشراف بخوان طعم فقر رو بچشند میدونن چه مدلی بچشند

ماست وخیار ناصرالدین شاهی!

می گویند در زمان ناصرالدین شاه، روزی امیرکبیر که از حیف و میل سفره های خوراکِ درباری به تنگ آمده بود به شاه پیشنهاد کرد که برای یک روز آنچه رعیت می خورند را میل فرمایند.

شاه پرسید که مگر رعیت ما چه میل می کنند !؟

امیر گفت : ماست و خیار… شاه سر آشپزباشی‌ را صدا زد و فرمان داد برای ناهار فردا ماست و خیار درست کند…

سر آشپزباشی‌ به تدارکات چی دستور تهیه مواد زیر را داد:
1) ماست پر چرب اعلا 6 من
2) خیار نازک و قلمی ورامین 2 من
3) گردوی مغز سفید بانه 1 کیلو
4) پیاز اعلای همدان 1 من
5) کشمش اعلا و مویزِ شاهانی بدون هسته 1 کیلو
6) نان مرغوب مغز دار خاش خاش دارِ دو آتیشه 3 من
7) نعنای باغی اعلا و سبزی‌های بهاری 1 کیلو! و …..

خلاصه مطلب این که ناصر الدین شاه قبله عالم صاحب قران بعد از اینکه یک شکم سیر ماست و خیار تناول کرد ، فرمان به یک کاسهِ اضافه داد و در حالیکه نان ترید میکرد به امیرکبیر گفت: « پدر سوخته ها ، رعایای ما چه غذاها می خورند و ما بی‌ خبر بودیم !
هر کس نارضایتی کرد و کفرانِ نعمت , به چوب و فلک ببندیدش»

در ضیافت شام «سفارت فرانسه» چه گذشت؟

وزیر خارجه فرانسه در حالی به تهران آمده که ناوهای جنگی این کشور هم در خلیج فارس حضور یافته اند تا مانور نظامی برگزار کنند موضوعی که مورد انتقاد تجار فرانسوی هم قرار گرفته است.

در میانه میهمانی و پس از سخنرانی آیرو، یکی از تجار فرانسوی وی را مورد خطاب قرار داده و می پرسد: «جناب وزیر چرا این سفر دقیقا در روزی انجام شد که فرانسه به همراه انگلیس و آمریکا در خلیج فارس و در نزدیکی آب های ایران مانور نظامی که طبیعتا پیام های خاصی دارد، برگزار کرده اند؟ »

این تاجر برجسته فرانسوی در ادامه با نگرانی می پرسد: «آیا فکر نمی کنید این مسئله روی روابط تجاری ما با ایران تاثیر بگذارد و نتوانیم در این سفر قرارداد خاصی منعقد کنیم؟ شما از واکنش مقامات ایرانی نگران نیستید؟ »

وزیر خارجه فرانسه در پاسخ می گوید: «خیر، بنده هیچ نگرانی نسبت به موفقیت آمیز بودن این سفر ندارم. مقامات ایرانی در هیچ یک از جلسات مقدماتی و برنامه ریزی برای سفر در تهران و پاریس به این مسئله معترض نشدند».

آریو سپس در موضعی مقتدرانه مدعی می شود: دولت ایران به این سفرها احتیاج دارد و مطمئنم که هیچ اعتراضی در جلسات فردا هم نخواهیم شنید».اقدام این تاجر از سوی ۲-۳ نفر دیگر از تجار فرانسوی هم مورد استقبال قرار گرفته و آنها هم سفارت را ترک می کنند. گفته می شود تجار معترض حدود ۳۰ درصد حجم معاملات اقتصادی فرانسه با ایران را برعهده دارند.

 از صبح امروز مانور نظامی «سه‌شاخه متحد» با حضور ناوشکن‌های نیروی دریایی ارتش سلطنتی انگلیس، ناوهای جنگی یواس‌اس هوپر و یواس‌اس ماهان و ناوچه‌های ضدهوایی فرانسه در خلیج فارس آغاز شده است و تا پنجشنبه ادامه دارد.

براساس آنچه از محتوای دیدارهای ظریف، روحانی و شمخانی با وزیرخارجه فرانسه منتشر شده، هیچ یک از مقامات کشورمان نسبت به این همزمانی که امری بی سابقه در عرف دیپلماتیک است، اعتراضی نکرده اند.
منبع: خبرگزاری مهر

قبل از پیروزی انقلاب در پایگاه اصفهان در سمت فرمانده گردان « F-14» در یك مانور هوایی به مناسبت روز 24 اسفند شركت داشت. من به عنوان فرمانده گردان هماهنگیهای لازم را انجام دادم و در روز مقرر به پرواز درآمدیم. فرمانده دسته اول من بودم و عباس هم در دسته من پرواز می كرد. باید بگویم كه رژه در حضور شاه برگزار می شد.
از شروع پرواز چند دقیقه ای می گذشت و ما در حال نزدیك شدن به فضای جایگاه بودیم. آرایش هواپیماها از قبل هماهنگ شده بود و چشمان حاضران و خبرنگاران در جایگاه در انتظار مانور ما بر فراز جایگاه بودند كه ناگهان صدای عباس در رادیو پیچید او گفت:
ـ من در وضع عادی نیستم. نمی توانم دسته را همراهی كنم.
مضطربانه پرسیدم:
ـ چه مشكلی پیش آمده؟
گفت:
ـ سیستم هیدرولیك هواپیما از كار افتاده است. می خواهم از دسته جدا شوم و باید به برج مراقبت اعلام وضعیت اضطراری كنم.
من فقط گفتم:
ـ شنیدم تمام.
در این لحظه عباس از دسته جدا شد. مانوری كرد و در جهت مخالف دسته های پروازی، به سمت باند رفت. آن لحظه آرایش هواپیماها در هم ریخت و باعث در هم پاشیدن مراسم شد پس از انجام پرواز به پایگاه برگشتیم. یك پرسش ذهن مرا به خود مشغول كرده بود كه با توجه به اینكه سیستم هیدرولیك در جنگنده «F-14» دوبله است، چرا عباس از سیستم دوم استفاده نكرده است.
فرمانده پایگاه مرا تحت فشار قرار داد كه درباره اعلام «وضع اضطراری» عباس اظهار نظر كنم. من پاسخ دادم كه وقتی هواپیما در هوا دچار اشكال یا نقص فنی می شود، در آن لحظه تصمیم گیرنده خلبان است؛ بنابراین او باید تصمیم بگیرد كه فرود بیاید یا به پرواز خود ادامه دهد. البته این نظر برای خودم قابل قبول نبود؛ ولی با توجه به علاقه ای كه عباس داشتم و تا حدودی از هدف او آگاه بودم بر روی این موضوع سرپوش گذاشتم. حال اینكه او می توانست با استفاده از سیستم دوم به راحتی پرواز را تا پایان ادامه دهد. سپس به طور كتبی و رسماً به مسئولین اعلام كردم كه تصمیم بابایی مبنی بر فرود، در آن لحظه كاملاً منطقی بوده و سرپیچی از فرمان محسوب نمی شود.
چند روز بعد، هنگام خروج از اتاق عملیات، عباس را دیدم. او در حالی كه به من ادای احترام می كرد، نگاهش به نگاه من دوخته شده بود. هیچ نگفت؛ ولی در عمق چشمانش خواندم كه می گفت: «متشكرم».
بعدها حدسم به یقین تبدیل شد و دانستم كه عباس در آن روز نمی خواست رژه انجام شود و در حقیقت عمل او در آن روز یك حركت انقلابی و پروازش یك پرواز انقلابی بود.

( راوی: امیر حبیب صادقپور)

شام گاه یازده بهمن، هواپیمای امام خمینی رحمه الله غرش کنان از فرودگاه شارل دوگل فرانسه به آسمان پرواز کرد. امام نماز شب را در طبقه دوم هواپیما به جای آورد و سپس در طبقه پایین هواپیما استراحت کرد. مهماندار هواپیما از مشاهده آرامش امام متعجب شده بود. هنگام طلوع فجر، امام و همراهان نماز صبح را به جماعت به جا آوردند. زمان ورود هواپیما به آسمان ایران، خبرنگاری از امام پرسید: «چه احساسی دارید؟» و امام پاسخ داد: «هیچ.» امام هیچ احساسی نداشت؛ چرا که او فقط بر مبنای تکلیف عمل می کرد. پیروزی و شکست برای او، هر دو زیبا بود. همان طور که شکست، او را ناامید نمی کرد، پیروزی نیز احساسات شخصی اش را برنمی انگیخت.

امام خمینی رحمه الله در فرودگاه مهرآباد پس از شنیدن پیام ملت، سخنانی ایراد فرمود. ایشان ابتدا از تمام اقشار ملت از پیر و جوان، روحانی و کسبه، قاضی و وکیل، کارمند و کارگر و کشاورز که در راه رسیدن به پیروزی رنج و مصیبت دیدند و ثابت قدم ماندند، صمیمانه تشکر کرد. ایشان در بخشی از سخنان خود، تلاش های محمد رضا را برای بازگشت به ایران و حفظ سلطنت، ناکام خواند و تلاش های آنان را به دست و پا زدن برای حفظ سلطنت تعبیر کرد. امام در این سخنان با بیان رمز پیروزی فرمود: «ما باید از همه طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزی تا اینجا به واسطه وحدت کلمه بوده است. وحدت کلمه مسلمین، همه، وحدت کلمه اقلیت های مذهبی با مسلمین، وحدت دانشگاه و مدرسه علمی، وحدت روحانی و جناح سیاسی. ما باید همه این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه، رمز پیروزی است و این رمز پیروزی را از دست ندهیم».