وقتی از فرزندتان عصبانی هستید، در همان حال حرفهایتان را روی کاغذ بنویسید.
داد زدنتان را با بزرگ نوشتن کلمات نشان دهید.

با مداد سیاه خشمتان را خط خطی کنید. زمانی که آرام شدید به کاغذ نگاه کنید؛

آیا حاضرید چنین تاثیری بر روان فرزندتان بگذارید؟
آیا رفتارهای کودکانه آنها ارزش چنین عصبانیتی را دارد ؟…

تهدید کـــردن

 اگر نیایی می روم و اینجا تنها می مانی. اگر دوباره این کار را انجام دهی، به پلیس می گویم ترا ببرد.”

تهدید گفتن جمله یا کلمه اغراق آمیزی است که پدر و مادر به کار می برند تا کودک را بترسانند مانند این جملات: « اگر درست رفتار نکنی تمام استخوانهایت را می شکنم » تهدید موجب ترس در کودک می شود و او احساس می کند که در محیطی ناامن و پر از دشمن زندگی می کند.
تهدید به تنها گذاشتن کودک برایش بسیار دردناک و سخت است چون او بسیار حساس است و برای نیازهای اساسی و اولیه زندگی با پدر و مادرش نیاز دارد.

آنچه باید گفت: به بچه ها باید هشدار داد نه تهدید برخلاف تهدید٬ هشدار واقعی و معقول است.
با گفتن جمله « اگر …. در نتیجه …» به او هشدار می دهید که نباید به رفتار بد خود ادامه دهد.
مانند « اگر دوباره خواهرت را بزنی، دیگر نباید با او بازی کنی.»

انتظارات نابجــا

 نمره ات ۱۷ شده پس ۳ نمره دیگر چه شده است تو فقط باید ۲۰ بگیری.”

پدر و مادرانی که از فرزندان خود انتظارات بی جادارند آنها را مجبور می کنند که بهترین بازیکن باشند یا در مدرسه نمره ۲۰ بگیرند.
پیامی که پشت این عمل پنهان شده این است که تو در مدرسه به اندازه کافی خوب نیستی.
داشتن انتظار بی جا تنها اعتماد به نفس کودک را از بین می برد.

چه باید گفت؟
با تاکید به نکات مثبت بگوئید: خیلی عالی است که نمره های ۲۰ زیادی در کارنامه ات داری اشکالی ندارد نمره ۱۷ گرفتی چون تو تمام سعی خود را کردی و هر انسانی ممکن است اشتباه کند سعی کن اشتباهاتت در آینده کمتر شود لزومی ندارد همیشه و همه کس نمره ۲۰ بگیرند.

 خشونت معمولا به دو شکل اساسی نمایان می شود:
 خشونت کلامی مثل توهین، ناسزا، فحاشی، تحقیر و …
 خشونت غیر کلامی مثل زدن، هل دادن شدید و …

 گاهی خشونت کلامی و غیر کلامی درهم آمیخته شده و به صورت یک رفتار همزمان بروز می کند، مانند رفتار کسی که در عین فحاشی، به فرد هجوم برده، او را کتک می زند.

 پس هرگز فکر تصور نکنید داد زدن، فحاشی، توهین بهتر از کتک زدن کودکه…
هرگز اینطور نیس …
آسیبی که خشونت کلامی به کودک وارد میکند بیشتر از خشونت غیرکلامی نباشد، کمتر نیست…

در مورد کودکان پرخاشگر و خشن که سایر کودکان را کتک می‏زنند، نباید با خشونت عکس العمل نشان داده و آنها را کتک زد

 بلکه به او بگویید:”نباید دوستت را کتک بزنی، اگر از دست او عصبانی هستی، به او بگو از دستش عصبانی هستی ولی او را نزن “.

 در واقع از او بخواهید احساساتش را بازبان و نه با مشت و لگد بیان نماید.

معرفی سبک دوم فرزند پروری

 سبك مقتدرانه

در اين سبك ، والدين كنترل و نظارت لازم را بر فرزندان اعمال مي كنند ولي پذيرش در سطح بالا هم وجود دارد .
از فرزندان انتظارات منطقي و متناسب با سن و توان شان دارند .
به انتظارات فرزندان شان آگاهند و به آن پاسخ مي دهند.
اين والدين قاطع ولي منصفند.
فرزندان اين خانواده ها ، آزادي دارند اما مشروط و كنترل شده .
به فرزندان شان مسئوليت مي دهند.
تلاش گرا هستند و نه نتيجه گرا.
فرصت استقلال را براي فرزندان فراهم مي كنند.
از بحث هاي منطقي با فرزندان استقبال مي كنند .
فرزندان در اين خانواده ها اجازه انتقاد مودبانه و نه گفتن به والدين را دارند .