کسانی «سقیفه» را برگزار کردند؟
«سقیفه» را نه خلیفۀ اول و نه خلیفۀ دوم برپا کردند بلکه مجری و برگزار کننده «سقیفه»، «انصار حزب اللهی» بودند که گرایش به اهل بیت (ع) و امیرالمومنین داشتند
«اسلام» بیشترین ضربه را از «خودی‌ها» خورده است. نه از «دشمن خارجی»، از ندانم کاری های «خودی‌ها» و «مدعیان‌ولایت مداری»
کسانی که «قدرت» را بعد از رسول الله (ص) به دست گرفتند، از آب گل آلود ماهی گرفتند ولی چه کسانی آب را گل آلوده کردند؟
بخشی هایی از سخنرانی راز سکوت امیرالمونین بعد از سقیفه
«سقیفه»، مهم ترین مسئلۀ چالشی جهان اسلام، بعد از رحلت رسول خدا (ص) است. دغدغه اصلی برگزار کنندگان آن، تصمیم گیری درباره واگذاری «قدرت» و تصمیم‌گیری آینده سیاسی جامعه اسلامی، بود. نتیجه این نشست، تاثیر به سازیی در «جهت سیاسی» جامعه در زمان خویش و آینده مسلمانان گذاشت.
«سقیفه»، نامی برای محل اجتماع «انصار» به‌منظور حل مشکلات و معضلات اجتماعی و سیاسی‌شان بود. (ماجرای سقیفه، ص121) «انصار»، گروه بزرگی از مسلمانان «مدینه» بودند که بیشتر گرایش به علی بن ابی‌طالب (ع) و اهل‌بیت پیامبر (ص) داشتند. (تعامل انصار با اهل بیت ع، سعید طالقانی، ص87)
«انصار» به‌خوبی می‌دانستند که قریش مکه، به این سادگی نمی‌گذارند، جریان «انتقال قدرت»، بعد از رحلت پیامبر (ص)، براساس برنامه‌ریزی رسول خدا (ص)، به سرانجام برسد و علی بن ابی طالب (ع) به «حکومت »برسد. (الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج3، ص150) از سویی دیگر، «انصار»، بیم آن داشتند که با در دست گرفتن «قدرت» توسط قریش، آسیب ببینند (پژوهشی پیرامون انصار، غلام حسن محرمی، ص138) و خوی انتقام‌جویی جاهلی قریش، به سبب خون‌های که از آنان، در نبردهای اُحُد و بدر و … به دست انصار ریخته شده، دوباره زنده گردد ؛ بنابراین در مکانی که محل اجتماع قومی و قبیلگی آنان بود، پشت درهای بسته و سری ، تصمیم گرفتند تا جریان «انتقال قدرت» را مدیریت کنند.
عده کمی از«قریش مکه،» بااطلاع از برگزاری چنین نشست سری و پشت درهای بسته خود را به سرعت به جلسه رساندند. آنان با استفاده از عدم انسجام درونی رهبران «انصار» (تاریخ طبری، ج3، ص218) و دوقطبی «اوس» و «خزرج» و «احساس ضعف» آنان پروژه «انصار» را به شکست کشانده و حکومت را از دست آن‌ها گرفتند. هرچند برخی از مدعیان «انصار» که قافیه را به حریف باخته بودند، فریاد «لانبایع الا علیا»(همان) سر دادند ولی این صداها دیگر به‌جایی نرسید و مسند حکومت به دست، پایین‌ترین قبایل قریشی از لحاظ جایگاه اجتماعی، افتاد.( تاریخ الامم و الملوک، ج2، ص237)
«سقیفه»، درواقع فرصتی بود که برای «انصار» تبدیل به تهدید شد و ازآنچه بیم داشتند، خود زمینه‌ساز، وقوع آن را فراهم کردند. علی (ع) فرمود: «سعد [رئیس خزرجیان مدینه که به دعوت او، انصار در سقیفه جمع شده بودند] دری را باز کرد که دیگران از آن در داخل شدند؛ او آتشی را روشن کرد که نورش به درد دیگران خورد، اما خودش سوخت اَوَّلُ مَنْ جَرَأَ النَّاسَ عَلَيْنَا سَعْدُ بْنُ عُبَادَةَ فَتَحَ بَاباً وَلَجَهُ غَيْرُهُ وَ أَضْرَمَ نَاراً كَانَ لَهَبُهَا عَلَيْهِ وَ ضَوَءُهَا لِأَعْدَائِهِ»(شرح نهج البلاغه، ج20، ص307)
یادتان باشد که «سقیفه» را نه خلیفۀ اول و نه خلیفۀ دوم برپا کردند بلکه مجری و برگزار کننده «سقیفه»، «انصار حزب اللهی» بودند که گرایش به اهل بیت (ع) و امیرالمومنین داشتند.(تعامل انصار با اهل بیت، سعید طالقانی، ص140)
«اسلام» بیشترین ضربه را از «خودی‌ها» خورده است. نه از «دشمن خارجی»، از ندانم کاری های «خودی‌ها» و «مدعیان ولایت‌مداری». «از ماست که برماست»، آقای «سعد بن عباده»! آیا شما با هماهنگی امیرالمونین، «سقیفه» را برگزار کردید؟ کسانی که «قدرت» را دست گرفتند، از آب گل آلود ماهی گرفتند ولی چه کسانی آب را گل آلود کردند؟ «خودی‌ها»!
موضوعات: فاطمیه, چه کسانی ثقیفه را برگزارکردند
لینک ثابت
