به نظر شما کدام عامل بیشترین نقش را در کاهش نرخ فرزندآوری بین خانواده های ایرانی داراست؟

در نگاه اول شاید اکثر افراد مشکلات اقتصادی را عامل اصلی این مسئله بدانند اما این ظاهر ماجراست. اگر مشکل اقتصادی عامل اصلی کاهش فرزند در خانواده‌های ایران بود ، به ناچار باید خانواده های ثروتمند و افرادی که دستشان به دهانشان می‌رسد ، فرزندان بیشتری داشته باشند که اتفاقا اغلب برعکس است و چنین خانواده‌ هایی معمولا فرزندان کمی دارند و یا حتی میلی به آوردن فرزند ندارند!

آری ، قطعا مشکلات اقتصادی در قضیه‌ی فرزند آوری بسیار تاثیرگذار هستند اما نقش اول را باید به مشکلات اعتقادی و فرهنگی داد!

اما مشکل اعتقادی این است که ما بیش از اینکه به خدا و رزاق بودن او اعتماد داشته باشیم ، به مبلغ درآمد ماهیانه‌ی خود اعتماد داریم و با توجه به آن ، فرزند آوری و حتی ازدواج را امری نامعقول میدانیم! که قطعا و یقینا این دیدگاه از منظر قرآن برای یک فرد یکتا پرست ، مذموم و قبیح است!!! [مراجعه شود به قرآن ؛ اسرا۳۲ ، طه ۱۳۲ ، عنکبوت۶۰ ،انعام ۱۵۱ ، طلاق ۲و۳]

اما مشکل فرهنگی این است ؛
نفوذ فرهنگ غربی در زندگی‌های ما
سختگیری های ما در امر ازدواج و در نتیجه بالا رفتن سن ازدواج جوانان ما ،
زشت پنداشتن تعداد ۳ فرزند و بیشتر از آن ،
میل به شاغل بودن در بین بانوان ما،
فرهنگ مصرف گرایی ما ،
معماری منازل و نوع چینش وسایل ما در منزل [مثل قرار دادن وسایلی غیر ضروری مثل مبل‌ یا تزیینی‌ جاتِ گرانقیمت در سالن] ،
بی اعتبار بودنِ شغل مهم مادری در نظر بسیاری از بانوان ما ،
نگرش های ما به آرامش ، خوشبختی و موفقیت
و تجمل گرایی های بی مورد ما در زندگی ، باعث شده که زندگی هایمان تاب و توان تحمّلِ تعداد فرزندان زیاد را نداشته باشد و با توجه به موارد مذکور ، معمولا به [نهایتا] دو فرزند بسنده میکنیم!

هنوز هم فکر می‌کنید مشکلات اقتصادی عامل اصلی در کاهش نرخ فرزند آوری هستند؟